Kontakt

Napisane: 08 sierpień 2021. | Opublikowano w muzeum

Kierownik biuro@muzeumarsenal.pl

Andrzej Maziarz - Kustosz tel. 606845759 amaziarz@muzeum-zamojskie.pl

Maciej Zwolan - Adiunkt tel. 606845759 mzwolan@muzeumarsenal.pl

Piotr Drozd - Specjalista tel. 606845759 pdrozd@muzeumarsenal.pl

Rezerwacja i informacje dot. zwiedzania: tel. 882106007 kasa@muzeumarsenal.pl
Kasa tel. 882106007 kasa@muzeumarsenal.pl

MUZEUM ZAMOJSKIE W ZAMOŚCIU
22-400 Zamość ul. Ormiańska 30
tel. 84 638 64 94 – 95 fax. 84 638-42-02
e-mail:biuro@muzeum-zamojskie.pl
NIP: 9221065095 REGON: 000280809
Numer rachunku bankowego: 07 1240 2005 1111 0010 6304 2499
Muzeum wpisane jest do Państwowego Rejestru Muzeów pod nr 114

MUZEUM FORTYFIKACJI I BRONI ARSENAŁ
ODDZIAŁ MUZEUM ZAMOJSKIEGO
22-400 Zamość
ul. Zamkowa 2
tel. 882 106 007

Czy wiesz?

Równo 200 lat temu, 6 października 1824 roku, Walerian Łukasiński został osadzony w więzieniu w Twierdzy Zamość?

Walerian Łukasiński urodził się w Warszawie 15 kwietnia 1786 roku. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego w 1807 roku wstąpił do armii, biorąc udział w wojnie z Austrią w 1809 roku oraz w kampanii niemieckiej Napoleona w 1813 roku, gdzie został wzięty do niewoli. Po powrocie do kraju wstąpił do nowo powstałego Wojska Polskiego. W 1817 roku uzyskał awans na stopień majora. Dwa lata później powołał tajną organizację pod nazwą Wolnomularstwo Narodowe, a po jej porażce utworzył drugą organizację, Towarzystwo Patriotyczne, w której koordynował działalność w armii Królestwa Polskiego. Major Łukasiński został aresztowany 25 października 1822 roku. Aresztowanie było przypadkowe – jeden z jego towarzyszy, pełniący funkcję kwatermistrza, został oskarżony o kradzież i malwersację, a w trakcie śledztwa przyznał się do członkostwa w organizacji Łukasińskiego. Sąd wojskowy, pod przewodnictwem generała Maurycego Hauke, skazał Łukasińskiego na degradację i 9 lat więzienia za przynależność do antypaństwowej organizacji. Wyrok, skrócony do 7 lat, miał odbyć się w Twierdzy Zamość, gdzie został osadzony 6 października 1824 roku. Tutaj był inicjatorem nieudanego buntu więźniów, za co skazano go na śmierć, zamienioną na 14 lat więzienia.

30 listopada 1825 roku przeniesiono go do więzienia w Górze Kalwarii, a następnie do więzień w Warszawie i Bobrujsku. Po wybuchu powstania listopadowego ewakuowano go do Twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu, a później do Twierdzy Szlisseburg. O jego losie rodzina dowiedziała się dopiero po śmierci cara Mikołaja w 1855 roku. Dzięki interwencji siostry oraz naczelnika więzienia poprawiono mu warunki bytowe, umożliwiając utrzymywanie korespondencji i pisanie pamiętnika. Na wolność już nie wyszedł. Zmarł w Twierdzy Szlisseburg 27 lutego 1868 roku w wieku 82 lat, spędzając w więzieniu 46 lat.